maandag 27 augustus 2012

Discriminatie volle vrouwen

Voel je je wel eens gediscrimineerd? Val je buiten de boot, ben je niet zoals de rest van de wereld maar ben je uitzonderlijk? Doe maar normaal dan doe je al gek genoeg is een term die regelmatig gebezigd wordt. Veel mensen leven er naar, wanneer je niet binnen de norm valt, ben je in mijn ogen uitzonderlijk, interessant, bijzonder, maar voor sommige ben je dan een mooi mikpunt. Vaak vraag ik me af waarom mensen andere mensen naar beneden halen, daar kan ik een heleboel antwoorden op vinden, deze gaan zich bijvoorbeeld beter voelen door op een ander af te reageren of ze treiteren en pesten voor de fun... Zelf ga ik er altijd van uit dat er een onzekerheid of angst schuilt in mensen die de behoefte voelen een ander wat aan te doen. Angst kan worden uitgelegd als het onbekende, maar ook juist voor wat de persoon die gepest wordt uitstraalt. Zo heb ik zelf gemerkt dat het meestal mensen zijn die zelf volop lijnen die moeite hebben met mijn omvang en daar dan neerbuigende opmerkingen over moeten maken. Dat ik lekker in mijn velletje zit, gewoon in badpak het zwembad in durf en me niet laat kielhalen kan natuurlijk een aanstootgevend iets zijn voor iemand die een kilo teveel aan zijn of haar eigen lichaam al als afschrikwekkend ziet. Kijk dat kan ik begrijpen en zelfs enige respect voor hebben, met zo iemand zou je een goede discussie aan mogen gaan en zeg nou zelf iedereen heeft een eigen mening, ik wil de mijne niet opdringen... maar wat mij opvalt, is dat het vaak de mannen zijn die van een volle vrouw houden maar er nog niet klaar voor zijn daarvoor uit te komen die de grootste mond hebben. Die willen blijkbaar een beetje aandacht. Ook kinderen vinden het leuk om opmerkingen te maken wanneer er een volle vrouw langs fietst, zelf kan ik de opmerking daar heb je een koe op de fiets niet meer uit mijn systeem krijgen. Nu is het bekend dat kinderen grenzen opzoeken, maar als ouder heb je daar toch een bepaalde verantwoordelijkheid voor. Op het moment dat je als moeder naast zo'n kind staat te lachen bedenk ik me dat er echt iets mis is. In de media kom je het nog veel vaker tegen, van vaag bewerkte plaatjes op facebook, tot neerbuigende opmerkingen in tv programma's. De maatschappij is geprogrammeerd zo moet je er uit zien, dat moet je dragen... wanneer ik naar de vrouwelijke celebs kijk moet ik zeggen dat ik al dat plastische gedoe niet echt interessant vind , alle bekende nederlandse vrouwen lijken op elkaar... ik kan ze bijna niet meer uit elkaar houden... Vanuit de TV, film en mode industrie lijken ze te bepalen wat mooi is en wat lelijk, wat normaal is , wat apart, wat geaccepteerd wordt en wat niet. En dan heb ik het alleen nog maar over uiterlijk heden. Laat ik nog maar niet beginnen over welke gedragingen je wel en niet mag doen in het openbaar... een tv programma als the Voice of Holland lijkt deze uiterlijkheden aan te hebben gepakt door een blind auditie... geweldig vond ik het, zwaardere mensen worden nu op hun kunnen beoordeeld en niet op hun uiterlijk. Helaas lijken er nog een boel bijdehandjes op te staan wanneer een volle dame zich fantastisch laat horen op TV. Twitter lijkt te ontploffen met flauwe volle vrouwen humor.... Geloof me ik ben blij dat we gewaardeerd worden en iemand met een fantastische stem als Laurhie Brouns moet zeker een plek in de finale kunnen bemachtigen. Doch lijkt zij al bij het begin een deel van de maatschappij tegen zich te hebben. Ja ze is een volle vrouw, maar wel een hele mooie met mooie rondingen en een heleboel uitstraling! Waarom dan toch deze negatieve uitingen... Daar kan ik boos om worden! De manier waarop volle mensen soms bejegend worden kan behoorlijk pijnlijk zijn, voor de een meer dan voor de ander. Werken aan je zelfvertrouwen en eigenwaarde is een belangrijk iets, wanneer deze op peil zijn kun je wel tegen een stootje en kun je de opmerkingen vaak van je af laten glijden, wanneer je je echter niet zo goed voelt, is je weerbaarheid ook minder en kunnen dit soort dingen een behoorlijke bres slaan in je leven. Vroeger zei ik altijd, ze weten niet wat ze doen, maar beetje bij beetje heb ik het gevoel dat dat niet zo is. De reden waarom er gepest wordt kan ik lang niet altijd begrijpen of achterhalen, wel zou ik willen dat er meer openheid voor was, dat we meer voor elkaar op zouden komen en dat de maatschappij zelf gaat aangeven dat dat soort gedragingen niet meer gepast zijn! Dat het tijd is om respect voor elkaar te hebben, iemand neerhalen om zelf een beter gevoel te krijgen is not done, ga dan in therapie en wanneer je het doet om aandacht te trekken, dat kan ook op een positieve manier... echt waar positiviteit is nog niet zo moeilijk!

dinsdag 21 augustus 2012

stigmatisering vs positiviteit

In hoeverre moet je je verontschuldigen? Of voel je je aangesproken door termen uit de maatschappij? Hoe ga je met jezelf om? Denk je zelf niet stigmatiserend of voel je je verplicht om de waarheden van een ander aan te nemen? Vind je dik echt lelijk, of is het je aangepraat? Wat is dik, ben ik dat , ben jij dat of begint dat al bij maatje 42? Het hoe het wat en het waarom zijn vaak niet meer uit te zoeken, je verontschuldigen voor wie je bent is de meest onlogische manier van jezelf zijn. Maar hoe leer je van jezelf te houden? Vaak heb ik gehoord wanneer ik slanker zou zijn zou ik meer zelfvertrouwen hebben, alsof de hoeveelheid vet een belasting is voor je zelfvertrouwen. Eigenwaarde wordt niet bepaald door je gewicht, maar daar de hoeveelheid positiviteit in je omgeving. Ja ja daar ga ik weer zelfvertrouwen bestaat uit 4 dingen eigenwaarde , angst , faalangst en assertiviteit, geen van deze heeft het woordje dik in zich, wanneer je deze 4 dingen verbeterd verbeterd je zelfvertrouwen. Hoe je dat doet? Gewoon door positieve ervaringen. Negativiteit is iets, waar de wereld op lijkt te teren, maar niets is zo slecht voor je dan negativiteit. Andere keuzes maken en je negatieve gevoelens omdraaien en veranderen in positieve maakt dat je gelukkiger wordt. Waarom oordelen we zo graag over anderen? Waarom zijn die oordelen vaak negatief gericht en lijkt het makkelijker iemand af te kraken dan een complimentje te geven en positiviteit te benadrukken? Op sommige plekken wordt geprobeerd de negativiteit uit te blokken door alleen gelijk gestemde toe te laten, maar naar mijn idee heeft dat ook geen zin en wel om 2 redenen. De eerste is dat je negativiteit moet leren omdraaien, iets negatiefs leren veranderen in iets positivers. Het gaat er niet om wat je meemaakt maar hoe je er mee omgaat, en ja ook ik heb mijn portie gehad en weet waar ik het over heb.... De 2e manier is dat gelijk gestemde helemaal niet zo gelijk gestemd zijn, zo is er een discussie geweest onder volle vrouwen waarin werd gezegd dat een volle vrouw met dikkere billen een betere volle vrouw zou zijn, in de zin van mooier en gezonder... zo stigmatiseer je elkaar nog steeds al ben je gelijk gestemd iedereen heeft zijn eigen kruisje, hoe je daar mee omgaat is jouw ding. Natuurlijk kunnen onderzoeken het een en ander uitwijzen... maar je kan niet kiezen of je dik wordt met een volle kont of met een volle buik. Het elkaar respecteren lijkt moeilijk. Ik vind altijd, in hoeverre kun je jezelf accepteren, wanneer je alleen maar negatief oordeelt over een ander? Helaas is de maatschappij niet positief gestemd. Is oordelen iets wat iedereen doet, ja ik ook... en is negativiteit altijd binnen bereik. Stigmatisering doe je zelf, je kan het de maatschappij verwijten maar uiteindelijk ben je zelf diegene die het stigma in stand houd. Verontschuldig jezelf niet wanneer er negatief wordt gesproken. Laat je niet aanpraten wat de kudde vind. Behandel jezelf als een diva of de koningin die je beoogt te zijn. En leef je eigen waarheid. Breng positiviteit tot leven want wij zijn de maatschappij en een beter leven begint bij je mij.....

dinsdag 7 augustus 2012

Jezelf zijn!

Soms vraag ik mij af hoe moeilijk het is jezelf te zijn... Wanneer je als baby geboren wordt heb je nog geen idee hoe het leven in elkaar zit, wanneer iemand naar je lacht, lach je terug en wanneer je huilt is er iemand die je troost. Ergens in het leven veranderd dit, op vele manieren, maar waarom wordt er dan ineens gelachen achter iemands rug? En verdriet...? troosten is er al lang niet meer bij, menigeen denkt aan eigen gewin. Wat gebeurt er in een leven dat je dit soort keuzes maakt. Ik vraag mij werkelijk af waarom onschuld zoals een baby niet geaccepteerd wordt in de maatschappij. Ben je lief en zorgzaam wordt je vaak als zwak gezien. Echte winnaars zijn recht door zee en weten precies wat ze moeten doen om hun gewin te halen. Die winnaars mentaliteit heb ik nooit bezeten, vandaar waarschijnlijk dat mijn talent nooit echt tot bloei is gekomen. Hoe belangrijk is het om een winnaar te zijn in deze maatschappij? Foutjes zoals ziektes en problemen worden stil gehouden, men heeft het er niet over. Doe je maar beter voor... Vooroordelen en veroordelen is een lastig iets, maar stigmatisering helpt dit in de hand, iedereen die een bepaalde ziekte heeft wordt over een kam geschoren... maar waarom? Ieder mens is toch uniek... Hoewel ik het unieke van de mens niet meer zo vaak tegenkom, veel mensen willen het zelfde, doen het zelfde en vinden dat we het zelfde moeten denken. Daaruit breken is iets wat je in de westerse maatschappij regelmatig ziet, maar voornamelijk door mensen die vinden dat ze beter zijn.De haantjes politiek bijvoorbeeld die momenteel aanwezig is in den haag, maakt dat psychologische spelletjes worden gespeeld om te kijken wie de sterkste is... met neerhalen en pest partijtjes wordt de kiezer gewonnen, ik sta erbij en kijk ernaar waarom accepteren we dit? Hoe erg is het om te verliezen.... wat is verliezen dat vraag ik mij af, soms denk ik dat verlies iets is wat iedereen op een andere manier verwerkt... niet de sterkste zijn, niet de mooiste of de beste, hoe erg is het, waarom moet je uitblinken in je eigen geweldigheid? Waarom is het niet goed genoeg om jezelf te zijn? Ik begrijp het niet altijd, in relaties hoor ik veel vriendinnen zich focussen op wat mis gaat... hoe zou het zijn als alles perfect is in een relatie? Ik zou me dood vervelen. Perfectie is saai en waarom zou je dus een winnaar moeten zijn om het te kunnen redden in deze wereld. Ons mensen maakt ons mooi doordat wij fouten maken. Hoe meer je daarvoor uit durft te komen hoe mooier ik je vind.. Wees jezelf sta open voor je eigen mindere kanten en laat ze zien, want dat maakt jou mens en als mens ben je mooi... pas wanneer je dat kan bereiken heb je mijn inziens de juiste winnaars mentaliteit.... wat iedereen mag winnen. Als je jezelf maar blijft!