donderdag 5 september 2013

op van de zenuwen..... naar de dietist

Bezweet en gespannen zat ik in de auto. Ik had al de hele dag een kort lontje en irriteer me dan aan alles wat een beetje tegenzit, ja ook ik heb wel eens last van stress.... De trouwerij van maandag bezorgde me minder zweet dan deze afspraak. (ik ben sinds 2-9-2013 mevr van Toor)
Gelukkig heb ik een hele lieve rustige schoonvader die gewoon rustig zijn ding doet en zich niet door mij laat afleiden.

Ik moest vandaag voor het eerst sinds jaren weer naar een dietiste. Niet omdat ik vind dat ik beter ben wanneer ik slanker ben, maar omdat ik steeds last heb van flauwtes en me ziek voel na het eten van brood pasta en rijst.

De laatste x dat ik bij een dietiste was, kreeg ik te horen dat ik me echt vast moest houden aan de schijf van 5 en dat ik echt brood moest gaan eten want dat was beter voor me. Dit heeft bij mij zo ingeslagen dat ik daar nooit meer naar toe ben gegaan.

Ik weet inmiddels dat veel mensen zweren bij brood en dat er lang vanuit is gegaan dat de schijf van 5 het juiste eet patroon was. Ik ben het daar echter niet mee eens, mijn lijf komt in protest en ik heb een tijd geleden besloten goed voor mijn lijf te zorgen en wanneer ik dan problemen heb met bepaald voedsel moet ik daar naar luisteren.

De stap naar de dietiste is niet mijn eerste stap in een gezond eetpatroon geweest. Eerst ben ik gaan kijken hoe ik de emotie van het eten af kon halen. Het bleek dat mezelf eten ontzeggen er voor zorgde dat ik een negatieve relatie kreeg met voedsel. Om dit te herstellen ben ik gaan luisteren.. heb ik trek waar heb ik trek in en waarom, als het ware hield ik hierover in mijn hoofd een dagboekje bij.

Zo ben ik veel te weten gekomen over mezelf. Het feit dat ik met regelmaat het gevoel had dat ik ging flauwvallen en dat steeds oploste door het eten van zoetigheid heeft mij aan het denken gezet. Nadat op mijn werk bleek dan het prikken van de bloedsuiker in mijn vinger dat die wel erg laag was, ben ik er achter gekomen dat ik hypoglykemie had.

Hier heb ik veel over opgezocht en ik ben bepaalde koolhydraten gaan mijden, hierdoor kwamen de flauwtes minder voor, maar ik ben ook gaan ontdekken dat alles wat ik in mijn mond stop een reactie heeft op mijn lijf.

Vroeger was ik me daar niet zo van bewust, maar hoe meer ik me er op richt hoe beter ik de signalen van mijn lijf begrijp. Hierdoor ben ik bewust gaan eten en heb ik verschillende negatieve reacties kunnen mijden. Ik denk dat het luisteren naar mijn lijf ook heeft geholpen bij het weghalen van de emotie wanneer het om eten gaat. Ik ben me nu bewust dat ik ook honger heb en dat ik ook mag eten. En dus ben ik niet meer op dieet maar probeer ik goed voor mezelf te zorgen.

Nu kan ik de emotie van het eten wel weghalen, de emotie van mijn eetpatroon verleden ligt nog erg aan de oppervlakte. Ik heb vreselijk moeten huilen over het verhaal dat ik te vertellen had. Zolang je door ratelt ben je je minder bewust van de emotie, maar het was goed, (was ook de eerste x denk ik)

Het vertellen van je verhaal is binnen de psychiatrie een manier om te komen tot herstel, ik denk dat ik deze ook ga toe;passen op mijn eet-verhaal want in herstel heb ik nog stappen te maken. (herstel is niet genezen, maar accepteren en kunnen omgaan met je problematiek. ) In ieder geval is de heftigheid van mijn eigen verhaal me erg bijgebleven vandaag, maar ik ben ook trots wanneer ik zie hoe ik nu in mijn eet-leven sta...

De dietiste was als een engel die zich over me ontfermde, ik heb voor het eerst echt antwoorden gekregen en heb het gevoel dat ik op de goede weg ben. Het is prima om de foute koolhydraten te mijden, deze zijn voor mij alle granen en aardappelen. Ook de snoepjes en koekjes moet ik mijden, das niet makkelijk, maar ik probeer ze nu niet meer in huis te halen en te vragen aan mensen bij wie ik op viste ben ze me niet aan te bieden, want ja ik weet dat wanneer ze er staan dat ik zwak ben. Ik houd nu eenmaal van lekker.

Het eetpatroon wat ik mezelf vanaf januari heb aangeleerd is zo slecht nog niet, maar ik eet toch nog de foute koolhydraten en ik eet te weinig, daarom val ik niet af. En ben ik zo vreselijk moe de hele tijd, ook is er een kans dat ik toch een vitamine tekort heb.

Het advies luid dan ook veel groente en fruit eten, geen granen brood pasta en aardappelen of rijst meer , maar wel meer zuivel eiwitten en goede vetten.

Al deze informatie moet ik nu verwerken, en daarna ga ik eens rustig kijken naar de recepten die ik heb gehad en hoe ik mijn patroon ga indelen, ik zal het boodschappen lijstje moeten aanpassen en moeten uitvinden of ik mijn mannen ook voor een deel mijn voeding kan aanbieden of dat ik voor mijn koolhydraten lover gewoon zijn patatjes en chippies in huis moet halen....

ayway, ik heb voor het eerst vertrouwen in een verandering van mijn eetpatroon. Ik vind het heftig, maar ik ben wel heel nieuwsgierig of ik hiermee mijn lichamelijke problemen onder controle krijg .

Mijn doel is gezond zijn, me goed voelen, lekker kunnen bewegen. Of ik afval of niet is een bijzaak. Al zou ik het niet vervelend vinden, ik heb begrepen dat ik waarschijnlijk eerder verplaatsing van vet zou kunnen krijgen dan werkelijk kilo verlies... dus wie weet krijg ik ook van die mooie ronde billen en meer taille....

Liefs louise

Geen opmerkingen:

Een reactie posten